Loester (nieuwe titel is De Reje)

Zie beneden voor informatie: een stuk uit de laatste nieuwsbrief van Stichting Boovewater.

“STICHTING BOOVEWATER IS WEER BOVEN WATER

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. In juni j.l. kondigde Jan Schroën, na een “radiostilte” i.v.m. het overlijden van zijn zoon Tomas, de geboorte aan van een nieuw klein programma, De Reeje.

Hij werd daarbij geïnspireerd door Sinnead O’Connor. Op Am I not your girl, haar derde album, zingt zij die covers uit haar jeugd die ervoor zorgden dat ze zangeres wilde worden. In de Reeje ging Jan op zoek ging naar zijn eigen zangroots. Op Terschelling, in het randgebeuren van het Oerolfestival 2019, heeft hij deze korte versie van De Reeje inmiddels een tiental keren gespeeld. Terug in Limburg werd het idee door hem verder uitgewerkt.

Ook zocht en vond Jan een nieuwe muzikale kompaan. Sinds 2019 werkt hij nauw samen met oud dorpsgenoot en muzikale duizendpoot, Fer Koolen uit Ell. Het muzikale spoor dat Fer nalaat loopt van blaasmuziek, orkestdirectie, popmuziek en luisterlied naar arrangeerwerk, studioproductie en muziekonderwijs. En dan blijven alle zijpaden ongenoemd. En nu loopt zijn spoor regelmatig naar Beegden en naar dat van Jan naar Ell. Inmiddels is de spelling van de naam gecorrigeerd naar “good Limburgs”: De Reje.

Interessanter is dat het programma is uitgegroeid tot een volwaardige voorstelling. Onlangs speelde Jan en Fer een zevental liedjes daaruit, tijdens Preuf en Beleaf, een culinair muziekfestijn van fanfare Ellona. Dat was hun vuurdoop. Binnenkort is het volledige programma te zien en te horen op diverse podia in Limburg. En daarmee is het spel weer op de wagen. Stichting Boovewater presenteert met gepaste trots; DE REJE.”

Jan Schroën is een liedjeszanger afkomstig uit Ell en al jaren woonachtig in Beegden. Dat zijn moeder altijd zong is van grote betekenis geweest in zijn leven. Niet alleen dat ze zong, maar zeker ook wat ze zong. Haar liedjes gingen ergens over. Dat raakte hem. Hij wist toen nog niet hoe belangrijk dat gegeven in zijn latere leven zou worden.

Toen hij gitaar leerde spelen hielden al zijn vrienden van hard rock en blues. Jan ook, maar zelf speelde hij liever liedjes van Boudewijn de Groot en van Jaap Fischer, omdat de teksten betekenis voor hem hadden.

Jan Schroën schrijft zijn liedjes zelf. Ze gaan ergens over. Niet omdat hij vindt dat dat moet, maar omdat hij niet anders kan. LOESTER betekent “luister” of “hoor eens”. Het is een liedjesprogramma in het Limburgs dialect. Zomer 2018 speelde Jan met dit programma 12 voorstellingen in het randgebeuren van het Oerol festival op Terschelling. De voorstelling is op het ene moment breekbaar en intiem. Maar op andere momenten ook licht en vol humor.